Precieze zorgkosten voor eigen rekening vaak onduidelijk

Dat patiënten, in voorkomende gevallen, moeten bijbetalen voor zorg, is bekend, maar de hoogte van die zorgkosten, is vaak onduidelijk. Volgens zorgwaakhond de Nederlandse Zorg Autoriteit (NZA) moeten verzekeraars en zorgverleners daar veel duidelijker in zijn.

NZA is een onderzoek gestart naar de hoogte van zorgkosten, die patiënten zelf moeten betalen, na een klacht van Stichting Zorghuis. Dit is een onafhankelijke organisatie die onderzoek doet naar onder meer zorgkosten. Volgens Stichting Zorghuis vergoeden verzekeraars in de praktijk veel minder dan de 75 procent van de kosten, die ze suggereren. Vooral patiënten die zelf een zorgverlener zoeken, zijn de dupe. Als de zorgverlener geen contract heeft met de zorgverzekeraar van de patiënt, krijgt laatstgenoemde niet alle zorgkosten vergoed. Wat de patiënt exact zelf moet betalen, wordt pas duidelijk wanneer de rekening binnen is.

Onderzoek
Uit onderzoek van de NZA blijkt dat verzekeraars doen wat ze zeggen: Ze vergoeden wat ze zeggen te vergoeden. Ook blijkt uit het onderzoek dat het voor patiënten vaak onduidelijk is wat ze nu wel en niet vergoed krijgen. Een vergoeding van 75 procent van het gemiddeld gecontracteerd tarief zegt vaak niet zoveel. De NZA gaat met Zorgverzekeraars Nederland, de branchevereniging van de zorgverzekeraars, in gesprek om de voorlichting te verbeteren. Uit het onderzoek van NZA blijkt ook dat er kritiek is op niet gecontracteerde zorgaanbieders. Zij moeten van te voren hun patiënten inlichten dat ze waarschijnlijk een deel van de zorgkosten zelf moeten betalen. Ze moeten ervoor zorgen dat de persoon in kwestie bij de zorgverzekeraar nagaat wat de hoogte van de vergoeding zal zijn.

Zestal verzekeraars vergeleken
In het onderzoek werden de vergoedingen van zes verzekeraars voor ongecontracteerde zorg bij fysiotherapie en bij de geestelijke gezondheidszorg meegenomen. Bij deze twee typen zorgverleners was de twijfel over correcte zorgkosten het hoogste. Van elke verzekeraar werden de meeste gangbare polissen vergeleken. Uit het onderzoek kwam verder nog dat sommige vergoedingen niet klopten. Deze vergoedingen vallen vaak in het voordeel van de patiënt uit; de patiënt wordt niet voorgelogen.

In beroep
Volgens de heer Ronald van Oosterhout, van Stichting Zorghuis, is het onderzoek van NZA te beperkt. NZA heeft alleen naar gevallen in 2017 gekeken en ze hebben maar enkele polissen onderzocht. Verder vindt hij het verkeerd dat de verzekeraars alleen zijn aangesproken op de foute vergoedingen en geen sancties hebben gekregen. Daarom gaat Zorghuis in beroep tegen de uitkomsten van het onderzoek.